Heropening Museum De Lakenhal - Leiden
Museum De Lakenhal
Het museum is gevestigd in de ‘Laecken-Halle’, in 1640 gebouwd door architect Arent van ’s-Gravensande. Eeuwenlang deed het gebouw dienst als keur- en verkoophal voor wollen Lakense stoffen. Vanaf 1874 deed het gebouw dienst als Stedelijk Museum van Oudheden, later Museum De Lakenhal. Het museum heeft bekende topstukken zoals ‘Het Laatste Oordeel’ (ca. 1526/27) van Lucas van Leyden, de ‘Brillenverkoper’ (ca. 1624) van Rembrandt van Rijn en ‘Contra-Compositie VII’ (1924) van Theo van Doesburg. Vanaf de heropening wordt de collectie getoond in de oude ‘Laecken-Halle’ en in de nieuwgebouwde tentoonstellingszalen wordt een speciale presentatie ingericht rond de restauratie en uitbreiding, met fotowerken van Karin Borghouts en Marjan Teeuwen.
Het gebouw van Museum De Lakenhal is te beschouwen als een staalkaart van tijdlagen, van 1640 tot heden. In de loop der eeuwen is het gebouw meerdere malen gerenoveerd, verbouwd en uitgebreid waardoor een mix van architectonische visies op het complex is ontstaan. In 2015 is besloten het gebouw te restaureren en om er een deel nieuwbouw aan toe te voegen. De restauratie concentreerde zich op de zeventiende-eeuwse 'Laecken-Halle' en de zogenaamde Achterplaats. Door het terugbrengen van het centrale binnenhof, de Achterplaats, is er een open oriëntatieruimte ontstaan. Ook is de originele H-vormige plattegrond nu beter zichtbaar.
Het uitgangspunt van de meest recente restauratie was dat het patina van tijdlagen beter wordt uitgelicht. Het oogmerk was om de leesbaarheid van- en de balans tussen de verschillende bouwfasen te verbeteren; door de bouwgeschiedenis beter inzichtelijk te maken, is een verhelderend onderscheid ontstaan tussen het originele gebouw en latere toevoegingen.
Vernieuwende architectuur
De restauratie stond onder leiding van het internationaal gerenommeerde bureau van Julian Harrap Architects uit Londen, die voor het eerst in Nederland werkten. De nieuwbouw én het volledige interieurontwerp werden ontwikkeld door de architectencombinatie Happel Cornelisse Verhoeven uit Rotterdam. Kenmerkend zijn de vernieuwende aandacht voor ambachtelijkheid, het bijzondere materiaalgebruik en het grote oog voor detail.
Aan de achterzijde van het lakenhal-gebouw verrees de nieuwbouw van Museum De Lakenhal, die een nieuwe gevel kreeg aan het Lammermarktplein. De nieuwbouw voegt een totaal volume van 2500 vierkante meter toe aan het museum, waarvan 450 vierkante meter tentoonstellingsruimte. Het ontwerp van deze nieuwe vleugel is een hedendaagse interpretatie van de baksteenarchitectuur van het bestaande museumcomplex. BPD Cultuurfonds heeft bijgedragen aan de twee monumentale deuren in de achtergevel. De deuren zijn ontworpen door Hansje van Halem.