Nieuwe hortus voor museum en sterrenwacht Sonnenborgh - Utrecht
Sonnenborgh
Museum en sterrenwacht Sonnenborgh bestaat uit een bastion met daarop de sterrenwacht.
Het is één van de best bewaarde bastions in Europa. Het is in 1552 gebouwd in opdracht van keizer Karel de Vijfde om de stad te verdedigen. Vanaf de negentiende eeuw werd het bolwerk niet meer gebruikt. In 1854 richtte Professor Buys Ballot een sterrenkundig en weerkundig instituut op boven op bastion Sonnenborgh, de oorsprong van het KNMI. Maar een groot deel van het bastion raakte onder de aarde bedolven en de mensen vergaten dat het er was. Tussen 1998 en 2003 hebben archeologen het bastion uitgegraven en hersteld. De toegangspoort kwam als eerste weer tevoorschijn. En ze ontdekten nog meer bijzonders, zoals de overblijfselen van een hortus medicus uit de zeventiende eeuw en een chemisch laboratorium van rond 1700.
Tegenwoordig is Sonnenborgh een museum en publiekssterrenwacht. Het is bijzonder cultureel erfgoed met een veelzijdige geschiedenis. Maar het is ook een plek die wetenschap uitstraalt. Deze combinatie van wetenschap en de historische plek waar deze wetenschap werd ontwikkeld, maakt Sonnenborgh uniek.
Hortus
Na de restauratie van Sonnenborgh is nu ook het binnenterrein vernieuwd. Landschapsontwerper Judith Marcellis maakte een ontwerp voor het binnenterrein. In het ontwerp worden functionaliteit en verhaal gecombineerd. Het ontwerp is geïnspireerd op de verschillende historische lagen van Sonnenborgh. Zo is er in het ontwerp en de beplanting van de tuin terug te zien dat op Sonnenborgh vanaf 1639 de eerste hortus botanicus et medicus van de Universiteit Utrecht gelegen was. Ook is de Meridiaan van Utrecht in de buitenruimte doorgetrokken als verwijzing naar één van de historische functies van sterrenwacht Sonnenborgh: het meten van de tijd.
