Wintertuin Hortus Botanicus - Leiden
Hortus Botanicus Leiden
De Hortus botanicus Leiden is de oudste botanische tuin van Nederland en één van de oudste in Europa. Gesticht in 1590 door de Universiteit van Leiden en uitgebreid in de eeuwen daarna, is de Hortus hét groene hart in de historische binnenstad van Leiden waar wetenschappelijk werk, leren over en genieten van planten hand in hand gaan. Hier kweekte Carolus Clusius één van de eerste grote tulpencollecties van Europa en introduceerde Philipp Franz von Siebold ongeveer 700 tot dan toe onbekende planten uit Japan en China.
In de kassen van de Hortus worden duizenden planten gekweekt voor (inter)nationaal onderzoek naar planten. Zo wordt de diversiteit van planten in kaart gebracht met als doel tot betere inventarisatie en advies te komen op het gebied van natuurbehoud en -bescherming. De Hortus is nauw verbonden met de Stichting Nationale Plantencollectie (SNP) en beheert een deel van haar collectie levende planten, die wetenschappelijk, cultuurhistorische of maatschappelijk van groot belang zijn.
Herinrichting
Het oorspronkelijke ontwerp van de Wintertuin is gemaakt door Hubert-Jan Henket van Bierman Henket Architecten dateert uit 2000 en is uniek vanwege de lichtinval en de hoogte: 13,4 meter. Gerard Smit van architectenbureau VeldmanRietbroek-Smit heeft in opdracht van het Vastgoedbedrijf Universiteit Leiden hier een aanpassing op gemaakt. Het ontwerp voorziet in een zomer- en wintersituatie. Er is een nieuwe loopbrug aangebracht. De realisatie van deze belevingsbrug en een trappenstelsel als onderdeel van de herinrichting van het entreegebied en wintertuin was nodig vanwege de flink toegenomen bezoekersaantallen.
Naast de entreebalie, de winkel, het Hortuscafé en de Tuinkamer herbergt de Wintertuin een aantal grote plantencollecties zoals de palmvarens, de Oerplanten en de vleesetende planten.
